Elâ ey bifeva dünya niçün sensin sana mağrur Kimin düştü sana gönlü ki kılmadın anı makhur
Adın dünya tadın dünya adın tadın veren Mevlâ Sahîh-ür-ruh olmadın sakîm-ül-kalbsin meşhur
Yaratımlışta bir dahi sana benzer sana beğdeş Ne Hakan gördü ne Kisra ne Kayser gördü ne Fağfur
Sana her kim gönül verdi sen oldun bil anın virdi Sele verdin yele verdin nitekim tab ını bâûr
Solar kim sana yüz tuttu ten ü cam yanıp tüttü Cihanda göz göre kendi gör e gel canı nic olur
Şolar kim seni terk etti baka mülkünü berk etti Haka yoldaş olup gitti Cüneyd ü Şibli vü Mansur
Gani oldu gına buldu safî oldu safa buldu İçi taşı vefa doldu döküldü kaldı şerr ü şur
Hemîşe rahmet-i Rahman bulara nazil ü vâsıl Buların varlığı külli münevverdir yüzü pür nur
Bulara eregör Elvan dilersen rahat-ı eyvan Ki tâ rahmet kıla Rahman ola dünya vü din mâmur
İlâhi Fazlü rahmet kıl İlâhi nezl-i rahmet kıl Bu rahmetten bizi ırma befazl-ı sure-i Vennur |